Dla apeli do Chrystusa i pokuty Boots wybrał niekonwencjonalne formy: jego kampanii kaznodziejskiej towarzyszyły muzyczne instrumenty dęte blaszane. Buty stały się znane w wielu miastach w Wielkiej Brytanii, m.in. Sheffield, Leeds, Chester, Birmingham itp. Dźwięki instrumentów perkusyjnych, perkusji i dętych trąbek sprawiły, że wielu przechodniów zatrzymywało się na ulicach, by przyglądać się duchowej akcji. Później służba Bootsa korzystała z wynajętych sal, w których odbywało się kazanie o pokucie, hymny chrześcijańskie i orkiestra.
Założyciel Armii Zbawienia William Boots zasłynął nie tylko jako głosiciel słowa. W 1865 roku Boots zasłynął ze swej służby społecznej wśród ubogich, biednych, chorych i kalekich. Na East Endzie, w najbiedniejszej części Londynu, Boots rozpoczął swoją pracę społeczną, zsynchronizowaną z pracą misyjną. Małżonkowie Butów wraz ze swoimi zwolennikami rozdawali głodnym darmowe jedzenie, pomagali w mieszkaniu dla bezdomnych i pracy dla bezrobotnych; regularnie odwiedzał więźniów.
W swoich przemówieniach Boots wielokrotnie podkreślał, że będzie walczył do samego końca, aż wszyscy biedni i zagubieni grzesznicy przestaną chodzić po ulicach. To oni potrzebują pomocy, a to według Bootsa stanowiło istotę ziemskiego życia i posługi Chrystusa. Szczytem takiej służby było odkrycie prawdziwej miłości chrześcijańskiej, która działała bez obłudy. Jego zdaniem absurdem jest głoszenie Chrystusa głodnym bez karmienia go.
Organizacja, znana z działalności charytatywnej, nabrała rozpędu, a dawni biedni i głodni stali się głównymi przywódcami Armii Zbawienia. Jej fundamentami były humanizm i filantropia. W swoim credo „Armia Zbawienia” zazwyczaj nie różni się od innych późnoprotestanckich nurtów. Jednak znaczna liczba wspólnot odrzuciła zewnętrzne obrzędy religijne, w szczególności chrzest i komunię. Właściwie najmniej uwagi poświęcali teologii zwolennicy „Armii Zbawienia”, kładąc główny nacisk na aktywną pracę misyjną.
Oprócz tego, że treścią służby w „Armii Zbawienia” były występy orkiestr dętych i kazania, od 1878 r. organizacja uzyskała podporządkowanie jak formacje wojskowe. Tak więc zamiast starszego lub pastora, głównie w „Armii” ogłaszany jest generał. Inni ewangeliści i kaznodzieje otrzymali inne stopnie wojskowe. Dwa lata później powstały „trupy” – lokalne wspólnoty kościelne.
Dziś „Armia Zbawienia” współpracuje z globalnymi projektami charytatywnymi oraz z najbiedniejszymi warstwami ludności. Duża liczba żołnierzy „Armii Zbawienia” wyznaje pacyfistyczne przekonania, pomagając jednocześnie żołnierzom i cywilom żyjącym w trudnych warunkach wojskowych. Najwięcej zwolenników organizacji mieszka w Wielkiej Brytanii, USA, a także w gęsto zaludnionych krajach Azji i Afryki, biorąc pod uwagę lokalne trendy kolorystyczne. Większość ukraińskich zwolenników „Armii Zbawienia” znajduje się w Kijowie i we wschodniej części kraju. W 2022 r., podczas wydarzeń pełnej inwazji Rosji na Ukrainę, wspólnota religijna udzielała ofiarom pomocy humanitarnej, organizowała mobilne kliniki i brygady oraz koordynowała wsparcie ze strony USA, Kanady i Wielkiej Brytanii.
Eugeniusz Zalewsky
W celu komunikacji, konsultacji i dodatkowych informacji z autorem skontaktuj się na adres e-mail: odger998@gmail.com lub zapisz się na konto na Instagramie: raspopov_eugene
