Література

Opowieści z Narnii. Fotel srebrny (1953)

Srebrny Fotel to czwarta książka z serii Opowieści z Narnii. Został opublikowany w 1953 roku przez Jeffreya Blaise’a. Książka jest tak wyjątkowa w swojej treści, ideach wytyczonych przez autora, skrzyżowaniu dwóch światów — ludzkiego i nadprzyrodzonego.

Tym razem do Narnii przyjeżdżają zupełnie inni ludzie. Główni bohaterowie niezwykłej podróży nie pochodzą z rodziny Pevensy, ale Eustace i jego koleżanka z klasy Jill.

Opowieści z Narnii. Fotel srebrny (1953)

Książka zaczyna się od opowieści o koleżance z klasy Eustace Jill, która boi się uczniów, którzy jej dokuczają. Dziewczyna nie znosi drwin i kpin z samej siebie, biegnie na podwórko szkoły, chowając się przed nimi, roni łzy.

Eustachy spotyka ją i, by przynajmniej pocieszyć dziewczynę, opowiada jej o przygodach, które przydarzyły mu się na wakacjach. Słysząc o kolegach z klasy — oprawcach, obaj uciekają na zbocze wzgórza, ale otwierając bramę, drzwi nie są tam, gdzie chcieli.

Przed nimi obraz pięknego górskiego kraju, z którego Jill zapierała dech w piersiach, bo wcześniej nie wyobrażała sobie, że ujrzy Narnię, nieznaną jej mitycznym stworzeniom i ludziom, różne cuda, czary. Prawdopodobnie wszystko to zwróciło ludzką świadomość w poszukiwaniu czegoś niezwykłego i estetycznego.

Oddech Aslana wysłał Eustace do Narnii, a Jill spotkała się twarzą w twarz z lwem Aslanem. Podeszli bliżej strumienia, żeby rozpocząć rozmowę. Aslan rozmawia z nią o ważnej misji powierzonej im obojgu. Misji towarzyszyć będą znaki przypominające o Jill: Eustace musi spotkać się w Narni ze starym przyjacielem, udać się do miasta Zniszczonych Gigantów, znaleźć napis i zrobić, jak mówi, odnaleźć zaginionego księcia, który poprosi o pomoc w imię Aslana.

Poprzez sowę posługującą się ludzkim językiem dzieci spotykają małosłyszącego lorda z królestwa Narnii, dowiadując się o ważnej misji powierzonej Eustachemu i Jill. Pan nakazuje im uporządkować ich zabrudzone ubrania. Jill próbuje przypomnieć sobie znaki, o których mówił lew Aslan.

W parlamencie sów mówi się o zaginionym synu króla Kaspiana X, o niebezpieczeństwie, jakie czekało królową z księciem Rillianem. Kiedy książę wrócił do matki, znalazł ją martwą, kilka dni wrócił na północ, by pomścić węża za królową. Na sowach dzieci docierają do wędrownego szarlatana Mroku, rozmawiają z nim i razem udają się do Ruined City of Giants.

Trzech przyjaciół wpada pod skałę i okazało się to bardzo niebezpieczne. Giganci rzucający kamieniami prawie nie zabili Ponurego, ale przeżył. Przyjaciele spędzili noc w jaskini i poszli dalej. Po przekroczeniu kamiennego mostu zbliżyli się do Edinsmore. Po drodze spotykają kobietę w zielonym ubraniu i rycerza, nieświadomych, że mogą być ich wrogami. Będąc w zamku, prawie stały się obiadem dla gigantów — kanibale w dniu jesiennego święta uciekli.

Uciekając przed pościgiem, natknęli się na schronienie, które zaprowadziło ich do podziemi. To tutaj znajdują osobę, na którą rzuca się czar. Mężczyzna w masce pokazuje Gloom, Jill i Eustace srebrne krzesło, na którym mężczyzna wpada w szał. W końcu Gloomy uwalnia mężczyznę, którym okazuje się książę Rillian, a ten z kolei niszczy mieczem srebrne krzesło. Wiedźma próbuje zabić Gloomy’ego, ale Aslan go leczy.

W walce z wężem czarownicą zwycięża książę Rillian, a podziemne królestwo królowej zostaje zniszczone. Eustace, Gloom, Jill i książę wracają do Narnii. Podróż Eustachego i Jill kończy się przerażeniem kolegów z klasy i pożegnaniem Aslana i Kaspiana X, których wskrzesił.

Pegaz

Яка твоя реакція?

Радість
0
Щастя
0
Любов
0
Не завдоволений
0
Тупо
0

Интересно почитать:

Также в категории:Література